Η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 1 δισ. ευρώ αποτελεί εφικτό και ρεαλιστικό στόχο για το 2012, σε αντίθεση με το στόχο που βάζει η Τρόικα για περιορισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης στο 1% του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στα 2,2 δισ. ευρώ και υπολογίζεται μείωση κατά 1,3 δισ. ευρώ επισήμανε ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, αν. καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, κ. Γιάννης Τούντας,σε ομιλία του με θέμα τη Δημόσια Φαρμακευτική Δαπάνη κατά τη διάρκεια του 7ου Πανελληνίου Συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο.
Ο περιορισμός του όγκου της κατανάλωσης φαρμάκων, ο έλεγχος της σύνθεσης της κατανάλωσης με την ενίσχυση των γενοσήμων και η καταπολέμηση της παρανομίας είναι τα μέτρα που θα πρέπει να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα μέτρα που αφορούν κυρίως τις τιμές και το rebate, για να επιτευχθεί κατά την άποψη του αυτή η μείωση.
Ο στόχος του μνημονίου όπως τονίζει ο κ. Τούντας, θα πρέπει να αναθεωρηθεί γιατί η επιδίωξή του θα έχει πολλές αρνητικές συνέπειες, θέτοντας μεταξύ άλλων σε κίνδυνο την παροχή πολλών σημαντικών φαρμάκων για την υγεία του ελληνικού πληθυσμού.
Εξ’ άλλου όπως διευκρινίζει, ο στόχος του 1% του ΑΕΠ που τίθεται για ορισμένες άλλες χώρες της Ε.Ε. δεν μπορεί να υιοθετηθεί για την Ελλάδα : α) γιατί στην Ελλάδα, σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει εξαιρετικά μικρή ιδία συμμετοχή των ασφαλισμένων (μεσοσταθμικά 9%), β) στη χώρα μας δε διαθέτουμε ακόμα συστήματα για τον αποτελεσματικό έλεγχο του όγκου και της σύνθεσης της κατανάλωσης και γ) το ΑΕΠ στην Ελλάδα λόγω παραοικονομίας είναι 250 - 270 δισ. ευρώ και όχι 220.
Ειδικά, σε ότι αφορά τη σύνθεση της κατανάλωσης τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται σε μεγάλη έκταση η υποκατάσταση των φθηνών δοκιμασμένων φαρμάκων με νέα πιο ακριβά φάρμακα τονίζει ο κ. Τούντας, κάτι που έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της μέσης ex-factory τιμής (από 4.3 ευρώ το 2000 σε 9.3 ευρώ σήμερα), ενώ τα αποζημιούμενα φάρμακα έχουν σήμερα μέση τιμή 11.3 ευρώ (τα μη αποζημιούμενα μόλις 3 ευρώ).
Η αντιμετώπιση της υποκατάστασης, όπως τέλος επισημαίνει, θα μπορέσει να επιτευχθεί με την ανάπτυξη της Ηλεκτρονικής Συνταγογάφησης, την εφαρμογή Πρωτοκόλλων Συνταγογράφησης και την παροχή κινήτρων σε φαρμακοποιούς και ασφαλισμένους για την προώθηση πιο φθηνών φαρμάκων όταν δεν είναι απαραίτητα τα ακριβά φάρμακα.
Γράφει η Ανθή Αγγελοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου