Άλλος ένας χρόνος φεύγει, άλλος ένας χρόνος έρχεται…
Ζώντας από ‘’μέσα’’ όλα αυτά τα χρόνια τις εξελίξεις στη χώρα μας, στην ΠΦΥ και στο κλάδο μας και χωρίς να αναλύω τα ‘‘γιατί’’, το αποτέλεσμα απ΄ όλες τις πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί, ανεξάρτητα από την ορολογία, ελληνική η ξένη, που έχει κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί, είναι ότι μας ‘’έκλεψαν’’.
Από εμάς, υφάρπαξαν το 60% (50%+10%) των χρημάτων που μας όφειλαν και ταυτόχρονα έβαλαν τον καημένο τον κοσμάκη να πληρώνει όλο και περισσότερο, όλο και ποιο πολλά, για παροχές υγείας που ολοένα και υποχωρούν σε ιατρική αξία.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κρίση και οι διαχειριστές της στη χώρα μας, οδηγούν βίαια σε ριζική αναδιάταξη το σκηνικό που επικρατούσε στην Π.Φ.Υ. Όλη αυτή τη διαδικασία ανεξάρτητα αν την ονοματίζουν είτε ‘’μεταρρύθμιση’’ είτε ‘’αναδιοργάνωση’’ είτε ‘’εξορθολογισμό’’, είτε με όποιο άλλο όνομα σκαρφιστούν, αποσκοπεί στο ξεκαθάρισμα του τοπίου της ΠΦΥ από τους πολλούς, μικρούς, αλλά Ιατρούς και την παράδοσή της στα λίγα μεγάλα Super Market Υγείας.
Η μεγάλη μας αποτυχία μέχρι σήμερα σαν κλάδος, είναι......
η αδυναμία του χώρου μας να αναδείξει νέες δυνάμεις που θα αναλάβουν να επιτελέσουν και να διαχειριστούν τη ρήξη με το παρελθόν, που προφανώς καταρρέει υπό την πίεση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, και θα προτείνουν / υλοποιήσουν ένα νέο όραμα. Ένα όραμα που δεν θα περιορίζεται σε συνθήματα και προτάσεις που κάποιοι θα ξεθάψουν από το νεκροταφείο των ξύλινων ιδεών , αλλά που θα στηρίζεται στην γνώση της σύγχρονης πραγματικότητας, όσο σκληρή και αν είναι. Ένα όραμα που θα μπορεί να μιλήσει στην ψυχή αλλά και στην τσέπη του εργαστηριακού γιατρού, που σήμερα με λιγοστή ελπίδα ατενίζει το μέλλον. Δεν έχουμε ανάγκη από μικρές παρατάσεις χρόνου, όπως επιζητεί μερίδα των συναδέλφων μας και όχι μόνο. Δεν έχουμε ανάγκη πια από διαβουλεύσεις – διαπραγματεύσεις - στείρες επαφές με την εξουσία, και κάθε τι που παραπλανεί αποπροσανατολίζει και απογοητεύει ένα ήδη διασπασμένο κουρασμένο και απογοητευμένο κλάδο.
Χρόνια τώρα δεν άκουσα ποτέ ένα συλλογικό αίτημα διεκδίκησης στο χώρο μας με στόχο την αξιοκρατία, τον έλεγχο της ποιότητας, την καταξίωση ή επιβράβευση της επιστημονικής – επιχειρηματικής προσπάθειας. Χρόνια τώρα οδεύαμε και οδεύουμε υπνωτισμένοι, μοιραία, από το κακό στο χειρότερο.
Μας έβαζαν πάντα ένα δένδρο μπροστά μας και…. χάναμε το δάσος. Το δένδρο ήταν πότε τα ληξιπρόθεσμα, πότε τα καθυστερούμενα, πότε ο εκάστοτε υπουργός ή ο εκάστοτε πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, πότε το Rebate ή το Claw back, πότε το πλαφόν και χάναμε την αγορά, τους νέους νόμους της, την μετά ΕΟΠΥΥ εποχή, την μικρή – ανύπαρκτη – καθοδηγούμενη, όπως επιθυμείτε ονομάστε την, πραγματική αγορά, που είναι όμως εκείνη που θα δώσει τροφή στα μελλοντικά Διαγνωστικά Ιατρεία.
Ας μην εθελοτυφλούμε. Τα κρατικοδίαιτα ιατρεία πάει τέλειωσαν. Πρέπει να απαλλαγούμε από το δίπολο << ΕΟΠΥΥ – αντιΕΟΠΥΥ >>, να αναδιαρθρώσουμε ριζικά τις δομές μας, να οδηγήσουμε και να εντείνουμε εμείς τον ανταγωνισμό στην αγορά. Ένα ανταγωνισμό ποιοτικό – Ιατροκεντρικό – ολοκληρωμένο, με ξεκάθαρη κατεύθυνση τόσο στην οργανωμένη αγορά , αλλά και στον απλό πολίτη που τόσα χρόνια στωικά μας στηρίζει και περιμένει καρτερικά να μην τον εγκαταλείψουμε, να μην τον σπρώξουμε εμείς στο στόμα του λύκου.
Ο ‘’κλάδος’’ μας (οι εργαστηριακοί γιατροί) πρέπει να κινητοποιηθεί για να μείνει ζωντανός. Οι μεγάλες μεταβολές απαιτούν μεγάλους στόχους, μεγάλες αποφάσεις, μεγάλες συμπράξεις και αλληλοστήριξη. Η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με μικροπροσαρμογές και μικροπαρεμβάσεις.Χρειάζεται όραμα, στρατηγική, αποφασιστικότητα, και προσήλωση στο στόχο.
Χρειάζεται ο Συνεταιρισμός που ανήκει αποκλειστικά σε όλους εμάς, με όλη του την εμπειρία και τεχνογνωσία και με όλα του τα δυνατά προωθητικά χαρτιά όπως το Iatrica. Για να συνέλθει ο κλάδος είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από την παντοδυναμία της μετριότητας και της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Πρέπει να προτάξουμε, οργανωμένα και με συλλογικά βήματα, τον εκσυγχρονισμό και την υγιή επιχειρηματικότητα.
Σκεφτείτε, ποιος άλλος από τους υπάρχοντες <<ανταγωνιστές>> μας, θα μπορούσε να στηρίξει, να οργανώσει και να προωθήσει στο αύριο τα συμφέροντά μας; Ξεκινήστε να σκέφτεστε με γνώμονα το αύριο και όχι τον Απρίλιο ή Ιούνιο του 2015.
Αναρωτηθείτε, ποιος άλλος μπορεί να μετεξελίξει και να περιφρουρήσει τα συμφέροντα του κλάδου άρα και τα δικά σας, εκτός από τον δικό σας οργανισμό; Αυτό που έχει ύψιστη σημασία και αξία αυτή την δύσκολη στιγμή για όλους μας, είναι αν ο Medisyn έχει βάλει κάποια θεμέλια για να κάνει τα αναγκαία βήματα προς την έξοδο από την παρούσα φάση της απόλυτης απογοήτευσης, στην μελλοντική ανάκαμψη. Αν δηλαδή υπάρχει και βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο σε αυτή την κατεύθυνση.
Και η απάντηση είναι μόνο μία, ΝΑΙ. Ο Medisyn έχει την γνώση, την εμπειρία, την τεχνογνωσία, την δύναμη και την ικανότητα να υφάνει ένα δίχτυ προστασίας για τα μέλη του αλλά και όσους αποφασίσουν να μας ακολουθήσουν. Ένα δίχτυ προστασίας που το έχουμε ανάγκη όλοι οι Εργαστηριακοί Ιατροί. Έχουμε χτίσει και συνεχίζουμε να χτίζουμε, έναν ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ, μια εταιρία, έναν σύγχρονο οργανισμό, που επενδύει στα συγκριτικά πλεονεκτήματα των ιατρείων, στην δημιουργικότητα και την καινοτομία. Όραμά μας είναι η δημιουργία και η εδραίωση των Διαγνωστικών Ιατρείων του αύριο και σε βάθος χρόνου των Διαγνωστικών Μονάδων του μέλλοντος. Όσο περισσότεροι θα ήμαστε τόσο δυνατότεροι θα γινόμαστε.
Φτάσαμε στο παρά πέντε της νέας χρονιάς. Όπως κάθε νέο, έτσι και το 2015 κρύβει μέσα του και μια ελπίδα. Την έχουμε απόλυτη ανάγκη για να αισθανθούμε λίγο καλύτερα.
Εύχομαι λοιπόν σε όλους σας για το 2015, καλή χρονιά γεμάτη υγεία και με πολλή δημιουργικότητα. Μα πάνω απ΄ όλα η ελπίδα να κερδίσει τον φόβο.
Βιδάκης Γεώργιος
Ιατρός Βιοπαθολόγος / Μικροβιολόγος
Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Εργαστηριακών Ιατρών Medisyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου